Week tien in Londen!!!

Maandag 3 november 2014. Dag 64.

Vandaag was mijn eerste werkdag! Ik hoefde pas om 10 uur te beginnen, dus ik had genoeg tijd om mezelf klaar te maken. Ik werd om 8 uur wakker, heb gedoucht en ontbeten beneden. Sumako en ik hebben samen ontbeten, wat erg leuk was! We hebben samen foto’s genomen, en elkaar toegevoegd op Facebook. We hebben wat rondgehangen totdat Sumako zei dat ze de stad inging en ik aan het werk moest.

James gaf een korte tour aan Val, die deze maand de nieuwe plaatsvervangende manager zal zijn, dus hij was tot half elf weg. Alles wat ik kon doen was wachten tot hij terug was, want ik had geen idee van wat mijn taken waren.
Toen hij er eindelijk was, hebben James, Val en ik samen gezeten en gepraat over wat mijn taken waren in Patterdale, waar ik aan moet werken voor school, hoe ik dat kan bereiken en hoe James mij daarbij kan helpen. Hij wil dat ik bar/receptiewerk ga doen, wat geweldig is! Op deze manier kan ik wat anders doen dan wat ik in Patterdale deed (wat niet slecht werk was, maar variatie is leuk) en ik kan dan meer communiceren!

Ik heb gewerkt tot kwart voor drie. Ik heb geholpen met schoonmaken achter de bar en het opnieuw vullen van de koelkasten. Ik heb wat gasten geholpen door ze thee te serveren en andere drankjes. Toen het werk was gedaan, gingen we vergaderen over wat we hadden gedaan en ik heb mezelf toen ook voorgesteld. Er komt een werknemersuitje aan, waar ik misschien naartoe ga, afhankelijk van wanneer het is, en ik heb mijn rooster voor deze week. James is nog aan het plannen voor de rest van de maand.
Morgen moet ik werken tot kwart over drie, wat goed is, want mijn moeder komt ook morgen! Dan heb ik woensdag, donderdag en vrijdag vrij, wat nog beter is! Ik moet zaterdag van kwart voor zeven tot kwart over drie werken. Ik heb die middag dan wat tijd om te spenderen met mijn moeder en zondag werk ik ’s middags pas. Mijn moeder vertrekt dan in de ochtend, dus ik heb dan nog tijd om gedag te zeggen!

Na de vergadering ben ik gaan wandelen. Ik heb de binnenkant van de Britse bibliotheek gezien, maar toen ik naar de manuscripten afdeling wilde, vroeg een man om mijn pasje en die heb ik niet, dus daar schrok ik van en ben ik gevlucht. Hah…

Ik heb in het restaurant van de hostel gezeten, geskyped met mijn vader en Kevin en ik heb de Hunger Games gelezen. Het is zooooo spannend…


 
Dinsdag 4 november 2014. Dag 65.

Ik ben vroeg opgestaan om te gaan werken. Ik ben begonnen om acht uur, dus het ontbijt was al klaargezet. Ik hoefde alleen het warme eten te serveren en uit te zoeken hoe de kassa werkt. Ik denk dat ik er begin te komen. Het hele systeem is niet zo moeilijk. Zodra het serveren en opruimen klaar zou zijn, zou James me ophalen om een training to doen voor het receptiesysteem. Ik ben uiteindelijk zelf naar hem toe gegaan, want ik denk dat hij het vergeten is. De mensen achter de computers bij receptie zeiden dat ze nog vijftien minuten nodig hadden.

Terwijl ik bij de bar aan het wachten was om de training te gaan doen, heb ik wat klanten geholpen en TV gekeken. Opeens hoorde ik een erg bekende stem. Toen ik opkeek zag ik mijn moeder met Yvonne en Dieke. Dus ik ben naar ze toe gerend en heb ze geknuffeld, en een beetje gejankt.

We hebben wat gedronken bij de bar en een snack gehad, gekletst voor een uur. Daarna zijn zij weer vertrokken om hun hotel te vinden, en ik ben weer aan het werk gegaan, wat betekend dat ik eindelijk aan de training kon beginnen. Er was een Duitse dove man, die hulp nodig had met het printen van de ticket. Hij was erg blij toen ik op een briefje schreef dat ik Duits spreek. Hij voelde zich zo wanhopig, niet wetend wat hij moest doen en zich niet verstaanbaar te kunnen maken. Nadat ik hem geholpen had, ben ik weer verder gegaan met de training en ik was halverwege toen mijn collega’s vertelden dat ik weg moest omdat er een stortvloed aan gasten aankwam die zich moesten inchecken. Ik besloot de training morgen maar af te maken en terug naar de bar te gaan om daar te wachten op mijn moeder.

Een groep Belgische mannen kwamen een tijdje bij ons verblijven, want ze zijn hier gekomen voor een voetbalwedstrijd van Arsenal tegen België. Ze waren erg vrolijk, en bestelden een hoop Stella biertjes. Ik heb ze bediend omdat ik de enige was in de bar. Ze hebben me uitgenodigd om vanavond bier te drinken ben hun, want België zou overduidelijk winnen en dat moest gevierd worden! Ik besloot om gewoon te glimlachen en ja te knikken, want ik had geen zin om met een groep van zeven middeljarige mannen, allemaal dronken door hun Belgische Stella’s, rond te hangen.

Mijn moeder kwam me ophalen, ik heb ze nog een kop koffie gegeven en daarna zijn we naar Jamie Olivers Fifteen restaurant gegaan. Het eten was heerlijk! En het maakte me zo gelukkig om mijn moeder weer bij me te hebben en lekker te eten met mama, Yvonne en Dieke. Ik had een konijnenvlees gerecht, met heerlijke kruiden en aardappels in kaassaus en kool met mosterd. Het was geweldig! Heel duur, maar heel erg geweldig! De kelner die we hadden, Radek, was ook erg entertaining. Hij zei dat hij bijna alles zou doen om ons gelukkig te maken en had erg leuke verhalen over het eten. Heel gaaf. Hij gaf ons ook goed advies over het eten.

Mijn moeder, Yvonne en Dieke hebben mij toen weer terug gebracht naar de hostel en zijn daarna zelf naar hun hotel gegaan.


 
Woensdag 5 november 2014. Dag 66.

Mijn moeder, Yvonne en Dieke kwamen me om half elf ophalen. We hebben theater kaartjes gekocht, voor de musical ‘Phantom of the Opera’! Dieke en ik gaan dat vanavond bewonderen.

Daarna zijn we naar Camden Market gegaan. Het is gigantisch, vol met kledingwinkels en mensen die je dingen proberen te verkopen door je ‘dear’ te noemen, en willekeurige prijzen te noemen. Soms was hun gedrevenheid erg irritant, maar de markt zelf was erg leuk! Mama heeft een nieuwe tas en portemonnee gekocht voor mij. En ik heb twee hemden, een comic boek getekend door één van mijn favoriete artiesten van de middelbare school gekocht: Gerard Way. Na Camden Market – waar we ongeveer vier uur rond hebben gelopen – zijn we naar Tate Modern Art gegaan. We zijn daar naartoe gegaan met de metro, en hebben wat gedronken op de bovenste verdieping. We hadden een geweldig uitzicht over Londen. Kevin heeft me nog gebeld om te vertellen dat hij naar de bezichtiging is geweest voor een woning waar we op hebben gereageerd, en het is zeker het geld waard! We hebben 1/3 kans om het appartement te krijgen, dus ik hou mijn vingers gekruist.

Tate was geweldig. Er was een tentoonstelling van allemaal surrealistische kunst, dus daar zijn we naartoe gegaan. Toen we weer vertrokken, liepen we door de souvenir winkel, waar ik een cadeau heb gekocht voor Kevin. Ik ga niet zeggen wat het is, want Kevin zou dit kunnen lezen en ik wil dat het een verassing blijft!

Na Tate zijn we naar Picadilly Circus gegaan via de metro, zodat Dieke en ik de tickets voor de opera/musical konden halen. Mam en Yvonne zijn andere dingen gegaan (ze kwamen uiteindelijk terug met grote verhalen over een gigantische M&M winkel – vier verdiepingen!!!!), en Dieke en ik hebben wat gedronken bij een Nerro Café voordat de show begon. We hebben uiteindelijk zo genoten van de show, het was absoluut fantastisch! Het decor was gaaf, de acteurs en actrices waren prachtig, en de muziek was geweldig gezongen! Ik had kippenvel gedurende de hele show.

Toen we terug kwamen bij het station, zagen we mensen rondlopen met ‘anonymous’ maskers, vanwege Guy Fawkes Day, wat vandaag is. Ze droegen spandoeken zeggende: “Wake up, disobey!”, en er waren heel veel politieauto’s die rondreden. Mama en Yvonne hebben ons ingelicht over de M&M avontuur en toen zijn we terug gegaan naar de YHA, waar we wat hebben gedronken voordat we afscheid namen en gingen slapen.


 
Donderdag 6 november 2014. Dag 67.

Ik ben vroeg wakker geworden, want schijnbaar moest iedereen in mijn kamer vroeg uit bed en ik werd wakker door hun. Ik ben nog een tijdje in bed gebleven en heb met Swati gepraat over mijn dag gisteren. Toen iedereen weg was heb ik me gedoucht en ben ik naar beneden gegaan om te ontbijten. Vandaag gaan we met de trein naar Brighton en mama, Yvonne en Dieke halen me om 10 uur op. Ik ben om tien voor tien naar beneden gegaan en zag ze al zitten aan de bar met een koffie onderweg. Ik heb ontbeten en toen zijn we naar St. Pancras gegaan om tickets te kopen naar Brighton.

Toen we arriveerden hebben we eerst wat gedronken en pannenkoeken gegeten in de beste lunchroom in Brighton, en ik zeg dit niet omdat ik denk dat het de beste is, maar omdat het gekozen is door de bewoners van Brighton! En het was heerlijk!

We zijn doorgelopen, hebben Waterstones bezocht omdat ik dat zo graag wou en ik heb een poppy gekocht (een klaproosje) om ook mee te doen aan het herdenken van de eerste wereldoorlog. We zijn naar het strandgegaan, dat niet uit zand bestond maar uit kiezelstenen, en we hebben rondgelopen over de pier. Het was prachtig.

Dieke had het de hele tijd over een winkel vol met chocolade, genaamd Choccy Woccy Doodah. Ik begreep niet waarom ze het zo graag wilde zien want we hebben zo ontzettend veel chocola gehad in de afgelopen weken, maar toen we er kwamen was het net een chocolade fabriek van Willy Wonka. Het was gigantisch! En ze hadden taarten in alle vormen. Niet alleen de normale vormen, maar ook in de vorm van mensen, schedels, bloemen, munten, vogels, en alles. We hebben een kop thee gedronken in het restaurant dat boven de winkel zat en daarbij hoorde. Ik had een brownie, maar die viel erg zwaar op de maag, dus ik heb het in een doggy bag meegenomen en aan een zwerver genaamd Dave gegeven toen we terug liepen naar de trein.

Toen we terug waren in Londen hadden we heerlijk eten in een kroeg genaamd O’neils, en het is om de hoek! Het was erg druk, maar het team had het prima onder controle en het eten was heerlijk!


 
Vrijdag 7 november 2014. Dag 68.

Ik werd wakker omdat Kevin me belde. Afgelopen woensdag is hij naar een bezichtiging gegaan voor het appartement en als het er goed uit zag zou hij Maxx Vastgoed vertellen dat we interesse hadden. We hadden 1/3 kans…

WE HEBBEN HET APPARTEMENT! Ik ben zo ontzettend blij! We kunnen 1 december al intrekken!!!

Ik heb gedoucht en mijn moeder ge-sms’t dat ik haar wel zou ontmoeten in hun hotel, dus ik was al onderweg en kwam haar toen halverwege tegen. Ik heb haar bij de arm genomen en zei: “Mam, ik heb heel veel hulp nodig van jou komende december. Je weet dat school halverwege een periode weer begint, dus ik heb heel weinig tijd om alles af te maken en heb daar veel hulp bij nodig. Maar ik ga het ook erg druk krijgen omdat Kevin en ik het appartement hebben gekregen…” Het duurde vijf seconden voordat mama doorhad wat ik zei. Ze is erg blij voor me! Ik heb het mijn vader, broertjes en vriendinnen ook al verteld.

Toen we klaar waren zijn we gaan ontbijten in een leuke tent vlakbij het St. Pancras station, wat heerlijk was. En daarna zijn we typische toeristen dingen gaan doen. We wilden de Tower of London zien, de Tower Bridge, de Big Ben, Westminster Abbey, en zo door.

Big Ben stond als eerste op de lijst. We gingen met de metro en toen we uitstapten uit het station en boven de grond kwamen stonden we er ineens pal voor. Erg indrukkwekkend om zo het parlement te zien. Ik ga proberen een bezoekje te regelen om een debat bij te wonen…

We zijn doorgelopen om naar Westminster Abbey te gaan, wat gewoon ernaast is. Er staan veel klaproosjes en kruizen in de tuin van Westminster, vanwege alle mensen die overleden zijn in oorlogen. Heel indrukwekkend.

Na Westminster zijn we naar Buckingham Palace gelopen. Het was een erg mooie route er naartoe, en het paleis was ook erg mooi! We hebben daarna we de metro genomen naar de Tower of London, waar we bijna ondergelopen werden door de hoeveelheid mensen die allemaal de klaproosjes in de slotgracht van de tower wilden zien. We zijn niet naar de Tower Bridge gegaan, omdat het er zo gigantisch druk was. In plaats daarvan zijn we naar Spitalfield market gegaan. Dat was erg leuk!

We hebben gegeten in een Grieks restaurant, maar ik vond de service er niet erg prettig. Ze waren erg ongeduldig en het meisje dat ons bediende werd bang voor mij denk ik, omdat ik tegen haar uitviel toen ik haar vertelde dat ze wat geduldiger moest zijn. Ze kwam naar ons toe om drinken op te nemen bij ons, vroeg me wat ik wilde drinken en ik zei: “Ik wil graag een glas water, alstublieft”. Voordat ze de bestellingen van mijn moeder, Yvonne en Dieke opnam, ging ze er al vandoor om een grote kan met water voor ons allemaal te halen. Dat kan natuurlijk een fout zijn geweest, maar ze deed het weer toen de rest eindelijk de kans had om hun drinken te bestellen. Mijn moeder bestelde een glas wijn voor Yvonne en haarzelf (Dieke moest toen nog bestellen), en toen stond ze alweer op het punt om weg te lopen. Ik zei toen dat we nog niet klaar waren met bestellen. Ik denk dat ik wat snauwerig overkwam toen, want ze heeft me daarna niet meer aangekeken en heeft iemand anders ons laten bedienen.

In ieder geval, Spitalfield was geweldig! Heel veel lekker eten, kleren en kunst. Erg gaaf!


 
Zaterdag 8 november 2014. Dag 69.

Ik moest werken ’s ochtends, wat niet heel erg was. De ochtend ging vrij snel voorbij. Er waren twee vrouwen die een beetje moeilijk deden met hun koffie: het was te koud (ook al brandde Stefania haar handen toen ze de temperatuur mat), dus hebben ze het wel drie keer terug gebracht. Uiteindelijk had Stefania bijna de melk aan laten branden om er maar zeker van te zijn dat het heet genoeg was. Het was een beetje vervelend.

Echter, mama kwam om me op te halen en we zijn gaan wandelen! We zouden eigenlijk een High Tea gaan doen, maar dat hebben we niet gedaan omdat het te laat was daarvoor. We zijn gaan avondeten in een kroeg vlakbij. Daarna zijn we naar het hotel gegaan waar mama, Yvonne en Dieke verblijven, en daar hebben we op het internet gezocht naar wat we vanavond konden gaan doen. We dachten eraan om naar een roller disco te gaan, als een grappig en gek iets om te doen op onze laatste avond samen in Engeland. Het was te duur, dus wilden we karaoke gaan zingen ergens, maar dat was ook te duur. Uiteindelijk besloten we naar een kroeg te gaan, maar toen we er aankwamen bleek het gesloten te zijn. Toen zijn we maar naar dezelfde kroeg gegaan waar we hebben gegeten vanavond, want we wisten dat die wel open was.

We hebben wat gedronken, gezellig gekletst en zijn rond tien uur weer terug naar de hostel gegaan.
 


Zondag 9 november 2014. Dag 70.

Ik had vanochtend vrij, wat mij de perfecte gelegenheid gaf om afscheid te nemen van mama, Yvonne en Dieke. Ze hebben de metro genomen naar Liverpool Street, waar ze op de trein naar het vliegtuig zouden stappen, en ik ben mee gegaan tot aan Liverpool Street. Ik heb ze uitgezwaaid tot ik de trein niet meer kon zien, en ben daarna naar Oxford Circus gegaan om naar de Primark te kunnen. Mijn moeder heeft voor mijn broertje een T-shirt gekocht, maar toen ze het me liet zien kwam ze erachter dat er gaten in zaten. Dus heb ik het meegenomen om het om te ruilen.

Echter, de Primark was gesloten tot 12 uur, omdat het zondag was. Ik kwam daar om 11 uur, en sommige mensen stonden werkelijk in de rij te wachten om naar binnen te kunnen. Ik besloot niet te wachten en morgen terug te komen. Ik ben terug gegaan naar de hostel en heb geskyped met Kevin. We hebben gepraat over het appartement, het geld, de leningen, etc. Het komt allemaal goed 

Ik heb gewerkt in de middag en de avond, van kwart voor drie tot kwart over elf. Het was een lange avond maar Alberto en ik hebben het gezellig gehad. Na het werk heb ik met papa geskyped, om hem te vertellen over het appartement en zo. Ik heb ook nog even met Sarah en Anna gekletst, mijn twee kamergenoten. Ze vertrekken vandaag, maar ze zijn eerst naar de Stonehenge gegaan en hebben me foto’s laten zien. Ze hebben ook foto’s gemaakt van ons samen en op Facebook gezet. Erg aardig. 

Toen ik met Sarah en Anna aan het kletsen was, zag ik een man waar ik soms een beleefd gesprek mee heb. Ik vroeg hem, om beleefd te zijn: “Ga je naar bed? Moet je morgen weer werken?”. Hij kwam naar me toe en zei dat hij vroeg op moest, dus ja, hij zou naar bed. Hij wenste me een goede nacht en gaf me een hand, maar toen hij dat deed gaf hij me ook een kus op de wang. Ik voelde me er erg oncomfortabel bij. Sarah en Anna waren er ook erg verrast over. Ik weet niet eens zijn naam!

Toen ik uiteindelijk besloot om naar bed te gaan, liep ik langs de receptie en zag ik een paar mannen zitten die ik nog niet eerder had ontmoet, dus ik besloot mezelf voor te stellen en ben even blijven kletsen. Voordat ik het goed en wel doorhad, was het al half drie… Ik ben blij dat ik morgen vrij ben!